92/6/21
11:52 ع
اولین گفت وگوی تلویزیونی ریاست محترم جمهوری از شبکه اول سیما آنچنان که باید مورد استقبال مردم قرار نگرفت. اما این سخنان از سوی نخبگان سیاسی بدلیل این که نخستین گفت و گوی ایشان بود، مورد توجه قرار گرفت. نقدهای متعددی را نسبت به این سخنان می توان نوشت، از جمله در مباحث اقتصادی ریاست محترم جمهوری نسبت به سلف خود تسلط کمتری در ارائه آمار داشت تا جایی که ایشان بجای استفاده از ارقام دقیق اعشار از عبارات حدود و تقریبا استفاده می کرد و همین نشان دهنده مطالعه و حفظ آمار اقتصادی است نه تحلیل آماری.
اما نکته تأمل برانگیز سخنان دکتر روحانی وقتی بود که مجری برنامه از رئیس جمهور درباره ادامه اجرای هدفمندی یارانه ها پرسید و اینکه منبع تأمین یارانه ها از کجاست، دکتر روحانی در پاسخ گفت: « دولت قبل می‌بایست از اول تیر آن را اجرا می‌کرد اما اجرا نکرد، این دولت هم اولویت اول را رونق تولید قرار داد و راه حل‌هایی پیدا کردیم تا امسال منابع را تامین کنیم.»
دکتر روحانی در وهله اول، دولت قبل را به اجرا نکردن قانون متهم کرد و سپس موضوع بحث را تغییر داد و پاسخ نداد که اگر دولت احمدی نژاد قانون افزایش 38 درصدی قیمت حامل های انرژی را در اول تیرماه سال92 یعنی درست 43 روز قبل از شروع دولت روحانی اجرا نکرد، چرا دولت راستگویان و تدبیر این قانون را از 12 مرداد سال 92 اجرا نکرد؟ اگر قانون فصل الخطاب است چرا نادیده گرفتن آن برای دولت دهم جرم و تخلف تلقی می شود ولی برای دولت یازدهم اجرا نکردن همان قانون، تدبیر و راه حل بشمار می آید؟
جدا از این، آیا اگر دولت سابق این قانون را اجرا می کرد، به سرنوشت ابطال مصوباتی همچون قانون افزایش مرخصی زایمان، مصوبه استخدامی مهرآفرین و سایر مصوبات دچار نمی شد؟ ناگفته پیداست که دکتر احمدی نژاد بخاطر مخالفت نمایندگان این قانون را اجرا نکرد و وقتی دولت جدیدی مستقر شد قانونی به این پیچیدگی را که اجرای آن به تمهیدات زیادی وابسته است، از عهده دولت سابق، خارج می شود.
دولت دهم هرچه هم باشد این قدر شجاعت داشت که فاز اول قانون هدفمندی یارانه ها را اجرا کرد و اگر نبود کارشکنی های برخی از به اصطلاح دلسوزان مردم!، فاز دوم را هم بطور کامل اجرا می کرد اما سوال این جاست که دولت یازدهم چرا این قانون معطل مانده را اجرا نمی کند؟ مگر قانون، قانون نیست؟
پاسخ کاملا شفاف است؛ دولت یازدهم از تنزل محبوبیت خود به زیر 50.7 درصد بواسطه اجرای این قوانین، بشدت در هراس است و سعی می کند بجای اجرای برخی از قوانین هزینه زا برای دولت، تدبیر به خرج داده و این قوانین به بایگانی سپرده شود شاید پس از سال ها مردی ساده دل، هزینه اجرای آن را بپردازد!
ای پیک راستان خبر یار ما بگو....احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.....ما محرمان خلوت انسیم غم مخور.....با یار آشنا سخن آشنا بگو.....برهم چو میزدآن سر زلفین مشکبار.....با ما سر چه داشت زبهر خدا بگو.....آن کس که منع ما زخرابات می کند.....گو درحضورپیر من این ماجرا بگو.....گردیگرت برآن دردولت گذربود.....بعداز ادی خدمت وعرض دعا بگو.....هرچندما بدیم تو مارابدان مگیر.....شاهانه ماجرای گناه گدا بگو....بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان.....با این گدا حکایت آن پادشاه بگو.....جان ها ز دام زلف چو بر خاک می فشاند....بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو.....جان پرور است قصه ارباب معرفت.....رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو
