92/7/28
1:19 ع
(تفسیر تسنیم؛ جلد 7؛ صفحه 331
92/7/21
12:55 ع
از روزی دولت تدبیر یا همان دولت کلید آغاز به کار کرده است میتوان این دست آوردها را برایش ذکر کرد :
1 )بازی با غرور ملی 35 ساله در پی تماس تلفنی با مقامات آمریکایی و تهمت بستن به سایت رهبری
2 ) خروج نخبگان کشوری از دایره مدیریت کشوری وانتصاب باند کارگزاران واصلاحاتی ها به جای آنها
3 )افزایش قیمت ها در سکوت کامل خبری
4 ) افراطی خواندن تمام منتقدان واعتدالی نامیدن تمام دوستداران دولت کلید
5 ) هیچ گونه برنامه اقتصادی برای عبور از وضعیت موجود
6 ) دل خوش کردن به رابطه با غرب برای سامان دهی اقتصاد
7 ) تعارضات تیم اقتصادی دولت
8 ) تسلیم دولت درسایه هاشمی بودن
9 )برگشت به اقتصاد تکنوکراتی دهه هفتاد تا 84 که دهها سال دیگر هم باید چوب آن حماقت ها را بخوریم
10).........
92/7/21
12:39 ع
«منتقدان باید منصف باشند و مسئولان محترم نیز آغوش را باید باز کنند و به رسانههای مربوط به خودشان بگویند خفقان رسانهای به وجود نیاورند و اگر کسانی انتقادی کردند، به آنها افراطی نگویند. این افراطی گفتن به معنای ایجاد خفقان رسانهای است و القای اینکه معتدل کسانی هستند که دائم بهبه میگویند. دولت محترم که آغوش خود را برای پذیرش نقدهای منصفانه باز کرده است به گونهای رسانههای علاقمند خود را ساماندهی کند که نقد به درستی انجام شود و شخصیت منتقد نباید هتک شود.»
اینها بخشی از سخنان آیت الله سید احمد خاتمی است که در نماز جمعه روز گذشته تهران بیان شد، اظهاراتی که می توان آن را واکنشی نسبت به عملکرد رسانه های دولتی و حامی دولت در چند ماه گذشته دانست که در برخورد با منتقدان، رویه ای تند و عصبی در پیش گرفته و با برچسب «افراطی و تندرو» در صدد به حاشیه راندن منتقدان بوده اند.
92/7/21
12:36 ع
جان کری در اندونزی در طی یک مصاحبه حرف هایی زده که متاسفانه رسانه های داخلی بهر دلیلی بخصوص صدا وسیما از پوشش دادن خبری آن امتناع کرده اند :
خواسته های آمریکا از ایران کاملا شفاف است: برگشت به سال 2003 یعنی تعلیق کامل غنی سازی و پذیرفتن پروتل الحاقی و البته خواسته های دیگری نظیر بازدید سرزده بازرسان آژانس از تمامی مکانهایی که آمریکا و متحدان غربی اش تعیین کنند . شاهد این مسئله نیز صحبت های اخیر جان کری در اندونزی با خبرنگاران است که تاکید کرده است خواسته جامعه جهانی از ایران اجرای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل است . شورای امنیت سازمان ملل اما درتمام 7 قطعنامه ای که علیه برنامه هستهای ایران صادر کرده است ، از مسئولان کشورمان خواسته که به غنی سازی اورانیوم در هر رده و سطحی پایان داده و تمام فعالیت های هسته ای را تعطیل کند . بر اساس آخرین قطعنامه این سازمان ایران نباید هیچ فعالیت تجاری مرتبط با غنی سازی اورانیوم و دیگر مواد هسته ای یا فناوری دیگر کشورها بهره مند شود و مشخص نیست گفته اوباما درباره اینکه ایران می تواند از این انرژی استفاده کند ، با وجود این محدودیت به چه معنا می تواند باشد . در این قطعنامه همچنین بیان شده است که اگر ایران تمام فعالیت های مرتبط با غنی سازی و بازفرآوری خود را متوقف کند، این قطعنامه به حالت تعلیق در می آید . بر اساس این قطعنامه ایران باید ساخت تمام مراکز غنی سازی اورانیوم یا تاسیسات اتمی آب سنگین را متوقف و از ساخت تاسیسات مشابه خودداری کند .
با تمام این تفاسیر و پالس هایی که از طرف آمریکا و همچنین متحدین اروپایی اش برای ایران فرستاده میشود، نباید آنچنان هم به اینکه بسته پیشنهادی ایران در این اجلاس مورد موافقت اعضا قرار گیرد خوشبین بود و این در حالیست که ممکن است آنطور که کری پیش از این نیز بیان کرده بود ،بسته پیشنهادی قزاقستان دوباره از جانب کشورهای روی میز گذاشته شود و یا در بدترین حالت ، دوباره بسته تعلیق کامل فعالیت های هسته ای و یا همان بسته سال 2002 از جانب آمریکاییها دوباره مطرح شود .
نکته جالب در این باره مواضع سیاسی دو کشور و افراد تاثیر گذار در این میانه است . در شرایطی که کنگره و جمهوری خواهان با شدت هر چه تمام به دنبال مطرح کردن گزینه نظامی و تحریم های بیشتر هستند ،در ایران برخی مطرح می کنند شعار «مرگ بر آمریکا» به سرعت باید از اجتماعات و راهپیماییها رخت بربندد و در حالیکه در آن سوی میدان نتانیاهو مشغول رایزنی با کشورهای اروپایی برای تشدید کردن تحریم های ایران است، تعداد دیگری در داخل کشور خوشبینانه اعلام می کنند که آمریکا با تندرویهای نتانیاهو برخورد خواهد کرد !
92/7/20
1:29 ع
92/7/18
10:14 ع
به گزارش نکات پرس به نقل از برای مردم، مصطفی-ش 50سال سن دارد و رفتگر شهرداری است با آن لباس نارنجی و جاروی چوبی دسته بلندش هر روز 30کیلومتر راه را با موتور می آید تا به محل کارش برسد. مصطفی از کار و زندگی اش اینگونه برایمان میگوید که "من اصالتا اهل دولت آبادم، هر روز کیلومترها راه می آیم تا شهر شما را تمیز کنم و این برایم یک افتخار است، اینکه مملکت خودمان را تمیز می کنم "
او میگوید که از رزمندگان دفاع مقدس است و آن روزها را اینگونه توصیف میکند "آن روزها درست است سخت بود، نان نبود، ماشین نبود، خانه نبود، امنیت نبود و.. اما آدم ها باهم مهربانتر بودند، صافتر بودند؛ این همه بلایی که سرمان می آید، این همه خشکسالی و... همه بخاطر همین است. ما آدم ها خودمان به هم رحم نمیکنیم، دشمن هم شده ایم، دروغ میگوییم، خب اینها همه مکافات دارد. اما زمان جنگ بهتر بود، مخصوصا توی جبهه ها "
به او میگویم چرا دنبال حقوقتان را نمی گیرید؟ دولت از شما حمایت میکند! آهی میکشد و دوباره حرفهایش رنگ و بوی سیاسی میگیرند. از سیاست های احمدی نژاد شروع میکند و به دلهره های آینده اش میرسد.
مصطفی میگوید "احمدی نژاد خوب بود، مثل خودمان بود، درد ما را می فهمید، حتی من یک عکس از او دیدم که لباس ما را تنش کرده بود، احمدی نژاد خیلی به فکرمان بود، همین [یارانه] هدفمندی که میداد میدانی چه اثری داشت؟ من اجاره خانه ام را با آن میدهم! برای همه خوب بود، منِ بی پول میتوانستم خرید کنم و نان شبم را تهیه کنم، خب این پول را به کی میدادم، به مغازه دار، اونهم کاسبی اش خوب میشد، مغازه دار چکار میکرد؟ پول را میداد به کارخانه دار، خب کارخانه دار هم وضعش خوب میشد. کارخانه دار چکار می کرد؟ پول را میداد به کارگرهای بیچاره کارخانه، کارگر هم یک نانی سر سفره میبرد. همه سود میکردند، همه!"
اما آقا مصطفی به همین جا قناعت نمیکند و نقدی هم بر نظریه توسعه با زبان سادهی خودش دارد "اما قبل از احمدی نژاد اینطور نبود! آنها پولهای مملکت را میدادند به کارخانه دار، او هم میرفت خانه بزرگ میخرید، بچه هاش میرفتند خارج، ماشین خارجی سوار میشد، برای زنش طلا میخرید و... آخر سر اگر چیزی تهش میماند، میداد به کارگرش! ما ندارها هم که هر روز ندارتر می شدیم، من میترسم، میترسم دوباره همین کارها را بکنند، احمدی نژاد می گفت که میخواهد [یارانه حاصل از] هدفمندی را بکند 250 هزارتومان، اما نشد..."
تحلیل ساده افرادی چون این رفتگر زحمتکش شهرمان، اشاره به نظریه اقتصادی دولت عدالت دارد که در مقابل نظریه سرمایه داری و توسعه محور قرار داشت. امروزه بسیاری از اقتصاددانان بزرگ، راهبرد "توزیع ثروت از پایین" را راه حل مناسبی برای گردش صحیح مالی در جامعه و کاهش فاصله طبقاتی عنوان میکنند که در گذشته با اقداماتی چونهدفمندی یارانه ها، پرداخت سهام عدالت، حق دارو و غیره انجام می پذیرفته است.
در آخر می خواهم از این پیرمرد خدوم چند عکس برای گزارشم تهیه کنم که موافقت نمی کند و می گوید "برایم درد سر میشود، نانم را میبرند، بیخیال"
92/7/17
9:56 ع
با وجود رای منفی نمایندگان مجلس به دوفوریت و یک فوریت لایحه اصلاح بودجه دولت یازدهم، نهایتا کمیسیون تخصصی برنامه و بودجه با برداشت از صندوق توسعه ملی به منظور جبران این مساله که به تورم بیشتر منجر خواهد شد، رای داد.
به گزارش رجانیوز، کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به ریاست حجتالاسلام مصباحی مقدم در آخرین جلسه خود تصویب کرده است که برای جبران بخشی از کسری بودجه، 6 درصد از سهم صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی کاهش یابد؛ یعنی عینا درخواستی که دولت دهم در روزهای پایانی فعالیت خود از مجلس داشت و با ان مخالفت شد، اکنون به عنوان اولین و دم دستی ترین راه حل ممکن برای جبران کسری بودجه دولت مطرح شده و اتفاقا مورد تایید کمیسیون برنامه و بودجه مجلس هم قرار گرفته است.
در واقع باید گفت حدود چهار ماه پیش، وقتی که مخاطبان رسانه ملی در حال مشاهده مشاجره لفظی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی و نماینده دولت در تدوین بودجه سال 92 بودند و موارد اختلافی آنان را بررسی میکردند، قطعا گمان نمیکردند که دولت بعدی هم دقیقا همان ایرادات را به بودجه طراحی شده توسط مجلس وارد بداند و برایشان اصلاحیه بدهد؛ موضوعی که در اولین ارائه سخنان تلویزیونی رئیسجمهور هم تکرار شد.
امام این تمام ماجرا نیست؛ چرا که این صحبتها حدود پنج ماه پیش عینا از زبان معاون برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور دولت دهم بیان شد اما آن زمان با مخالفت گسترده و جدی برخی رسانههای خاص و برخی نمایندگان مجلس روبرو شد.
بهروز مرادی در برنامه گفتگوی ویژه خبری که با حضور او و غلامرضا مصباحی مقدم، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس برگزار شد، در رابطه با موضوع منابع وجوهی که دولت در لایحه بودجه سال 92 در نظر گرفته، عنوان کرد: این رقم در کمیسیون تلفیق بالغ بر 167 هزار میلیارد ریال است که الان به 210 هزار میلیارد ریال در نظر گرفته شده است که اصلا به هیچ عنوان وجود خارجی ندارد. و سال گذشته 514 میلیارد و هشتصد میلیون تومان بوده که الان به 42 هزار میلیارد تومان رسیده است.
وی افزود: طبق مصوبه مجلس این عنوان به «به دولت اجازه داده میشود با رعایت اصل 44 تا سقف 30 هزار میلیارد تومان نسبت به واگذاری شرکتهای دولتی اقدام و منابع را به بندهای 310 و 502 قانون واریز کند.» تغییر داده شده است. سال گذشته همین بند 3 هزار و 500 میلیارد تومان پیشنهاد شد که این میزان از طریق واگذاری رد دیون و یا تهاتر اقدام شد؛ 16 هزار میلیارد تومان تنها 514 میلیارد و 800 میلیون تومان به صورت نقدی محقق شد.
تایید صحبتهای چهار ماه قبل نماینده دولت دهم درباره بودجه سال 92 توسط رئیسجمهور دولت یازدهم نشان میدهد که در این ماجرا، لجبازی و مسائل دیگری وجود نداشته و صرفا یک بحث کارشناسی اقتصادی بوده که توسط برخی رسانهها، سیاسی شده است. اکنون نمایندگان مجلس باید از اعضای کمیسیون اقتصادی این سوال را مطرح کنند که چگونه طرح بودجهای را تهیه کردهاند که هیچ دولتی با گرایشهای متفاوت سیاسی و اقتصادی قادر به اجرایی کردن آن نیست؟
جالب آنکه در برنامه گفتگوی ویژه خبری، آقای مصباحی مقدم ضمن متهم کردن نماینده دولت به دروغگویی، درآمدهای دیده شده در بودجه را 100 درصد قابل تحقق عنوان کرده بود اما اکنون و پس از اصلاحیه دولت برای بودجه، نه تنها مخالفتی اعلام نکرد بلکه حتی نمایندهای هم به منظور همکاری با دولت در این زمینه مشخص کرد!
چگونه است که اظهارات آقای روحانی درباره عدم تحقق بودجه، نشانه صدق و راستی ایشان و مجموعه دولت یازدهم است اما نقل عین این کلام از سوی احمدینژاد، موجب هتاکی و توهین به دولت دهم و درغگو نامیدن آن میشود؟
به نظر میرسد با توجه به اینکه هم محمود احمدینژاد و هم حسن روحانی، بودجه طراحی شده توسط مجلس نهم را غیرقابل اجرا میدانند، لازم است تا یک بازنگری اساسی در نحوه تعامل مجلس با دولت در زمینه تدوین بودجه صورت بگیرد و شرایط به نحوی مدیریت شود که این بخش مهم از اقتصاد کشور، تحت انحراف بازیهای سیاسی قرار نگیرد و مثلا چون رابطه دولت با مجلس خوب نیست، بودجه به گونهای غیرقابل اجرا و تحقق طراحی شود که منجر به شکست برنامههای اقتصادی دولت شود.
ای پیک راستان خبر یار ما بگو....احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.....ما محرمان خلوت انسیم غم مخور.....با یار آشنا سخن آشنا بگو.....برهم چو میزدآن سر زلفین مشکبار.....با ما سر چه داشت زبهر خدا بگو.....آن کس که منع ما زخرابات می کند.....گو درحضورپیر من این ماجرا بگو.....گردیگرت برآن دردولت گذربود.....بعداز ادی خدمت وعرض دعا بگو.....هرچندما بدیم تو مارابدان مگیر.....شاهانه ماجرای گناه گدا بگو....بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان.....با این گدا حکایت آن پادشاه بگو.....جان ها ز دام زلف چو بر خاک می فشاند....بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو.....جان پرور است قصه ارباب معرفت.....رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو