تنها یک روز پس از ارسال پیام اتحاد و دوستی و همراهی مجلس نهم به دولت جدید با رای اعتماد بالا و کم سابقه به کابینه دولت آقای روحانی، رئیس جمهور با سه انتصاب معنادار، پاسخ این پیام دوستانه مجلس را چندان دوستانه نداده است تا با انتشار خبر این سه انتصاب، زمزمه گلایهها از سمت مجلس شنیده شود.
به گزارش رجانیوز، انتشار اخبار ضد و نقیض از انتصاب رحیم عبادی به عنوان سرپرست وزارتخانهی "آموزش و پرورش" در کنار انتصاب جعفر توفیقی برای سرپرستی وزارت "علوم و تحقیقات" و محمدعلی نجفی به عنوان معاون میراث فرهنگی و گردشگری رئیس جمهور، پیغام نه چندان دوستانهای بود که آقای روحانی در اولین روز استقرار وزرای جدیدش به مجلس ارسال کرده است، این در حالیست که مجلس در کنار رای اعتماد بالا به وزاری دولت آقای روحانی، در چهار روز رای اعتماد به خوبی خطوط قرمز خود برای تعیین اعضای کابینه را در مذاکرات حول صلاحیت وزرا و همچنین رای اعتمادی که به وزاری دولت داد، مشخص کرده بود.
در حالی که با رای اعتماد بالا و کم سابقه مجلس نهم به اعضای کابینه دولت روحانی انتظار میرفت دولت نیز در انتخاب گزینههای جایگزین برای سه وزیر بازمانده از حضور در کابینه، ملاحظات و خطوط قرمز مجلس را رعایت کند، اما انتشار نام افرادی چون توفیقی و عبادی که نه تنها ناکارآمدتر از وزرای پیشنهادی پیشین بوده بلکه سابقه آنان در همراهی با جریان فتنه و آشوب، بسیار پررنگتر و جدیتر از گزینههای قبلی نیز هست، در کنار انتصاب نجفی به عنوان معاون با وجود رای عدم اعتماد مجلس به وی، انتقاداتی را به دنبال داشته و مسیری خلاف جهت شعارهای پرشمار تعامل با قوای مختلف از سوی دولت تدبیر و امید را در پیش رو قرار داده است.
مباحثات و مذاکرات مجلس و همچنین رای عدم اعتماد به "محمدعلی نجفی" و "جعفر میلی منفرد" به دلیل سابقه نامناسب آنان در همراهی با فتنه 88 ، موضوعی بود که به خوبی موضع مجلس را در قبال گزینههای تصدی مسئولیتهای کلان روشن کرد و انتظار میرفت تا آقای روحانی به عنوان رئیسجمهور نیز با احترام به این خطوط قرمز، ضمن اهتمام بیشتر به دغدغه نمایندگان ملت در انتخاب وزرایی خارج از دامنه فتنهگران، افرادی را به عنوان سرپرست این وزارتخانهها معرفی کند که از چهرههای شناخته شده انقلاب اسلامی باشند.
اما نه تنها این انتظار به جا و به حق برآورده نشد، بلکه انتخاب دو چهره کاملا شناخته شده افراطی که سابقه حمایت آشکار و همراهی جدی با فتنهگران و آشوبگران در سال 88 را دارند، در روزهای آغاز به کار دولت یازدهم، خاطره ناراحت کننده لجبازی دولت گذشته و مجلس که رهبر انقلاب آنرا از نقاط ضعف دولت قبل عنوان کردند، تداعی کرده است.
به عنوان مثال، جعفر توفیقی داریان، وزیر علوم دولت سیدمحمد خاتمی در روز 26 خرداد 88 در جمع اساتید متحصن در مسجد دانشگاه تهران در حمایت از میرحسین موسوی سخنرانی تندی انجام داد که بررسی بخشیهایی از آن خالی از لطف نیست.
توفیقی در آن روز، مردم ایران را به سبب رای به محمود احمدینژاد شایسته "تاسف" دانست و گفت: "ای کاش واقعا بنده آرزو میکنم وای کاش نمیدانستیم که این 24 میلیون رای به اسم چه کسی رفته است.ای کاش این ویژگیها پشت پرده باقی میماند و ما فقط یک تخلف کوچک انتخاباتی را شاهد بودیم.ای کاش اینجوری میشد ولی همه? مردم دیدند در هفتههای گذشته در 4 سال گذشته سیاستها را تدبیرها را اخلاق را بینشها را دیدند و الان عمق تاسف جایی است که این 24 میلیون رای به دست من و شما به اسم چه کسانی رفت؟"
این در حالی است که صلاحیت نجفی نیز برای تصدی پستهای در حد وزارت و معاونت رئیس جمهور از سوی نمایندگان مجلس تایید نشده و از سوی دیگر از رحیم عبادی، رئیس سازمان ملی جوانان دولت خاتمی و چهرههای افراطی نزدیک به مشارکت و مجاهدین انقلاب به عنوان گزینه تصدی سرپرستی آموزش و پرورش یاد میشود.
از سوی دیگر اظهار نظر تهدید گونه اکبر ترکان، مشاور ارشد رئیس جمهور در قبال مجلس، همزمان با بررسی صلاحیت ها نیز واکنش منفی نمایندگان را بدنبال داشت به نحوی که کار را به نامه نگاری آنها به هیات رئیسه مجلس برای حفظ شان مجلس کشاند.
با همه این تفاسیر، هر چند رای عدم اعتماد و لب مرزی مجلس به وزرای نزدیک به فتنه نشان داد مجلس با وجود جو سنگین و لابی گسترده جریان خاص حاکم بر قوه مقننه، در قبال مسئله فتنه و تندرویهای سیاسی اهل مماشات نیست و زیربار گزینههایی اینچنینی نمی رود، اما انتظار از آقای روحانی این بود که در قبال انتصابات خود، این ملاحظات را جدیتر در نظر بگیرد تا این تصور در افکار عمومی شکل نگیرد که دولت از ابتدای کار بنای ناسازگاری با مجلسی که همراهترین مجلس با دولت به شمار میرود را گذاشته است.