92/6/19
3:46 ع
بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم و در امتداد تبلیغات ریاست محترم جمهوری در زمان کاندیدا بودنشان، بحث تعامل با دنیا مطرح شد.بحث این بود که امروز گذر نامه وپاسپورت ایرانی ارزشی ندارد ویا ما با همسایگان خود رابطه خوبی نداریم و یا در عرف دیپلماتیکی نباید سخن تند زد واز این دست حرف ها.
امروز دولت محترم با در نظر گرفتن مواردی که بالا ذکر شد سعی دارد با نوعی دیپلماسی نرم همراه با سازش در حد توان ، شرایطی فراهم کند که :
روابط با همسایگان بهتر از قبل شود ...( جای بحث دارد که ایا واقعا ما با همسایگان رابطه خوبی نداشته اییم؟)
ارزش دادن به پاسپورت ایرانی
تعامل با غرب بخصوص آمریکا برای کم کردن فشارهای اقتصادی برکشور
...........
تحقق همه این موارد بسیار خوب وپسندیده است اما یک سوال مطرح میشود و آن این است که در قبال روابط بهتر با همسایگان یا تعامل بیشتر با غرب وبخصوص آمریکا ما باید چکار کنیم ؟
اینکه توقع داشته باشیم روابط ما با چند کشور غربی و همسایگان بسیار بهتر از قبل شود آیا با اعلام سیاست خارجی از طرف دولت ،کافی است یا باید ما هم در قبال آن چیزی پرداخت - کم یا از دست بدهیم؟
بحث بسیار مفصل است اما به صورت مختصر بحث را با این سوال ادامه میدهیم که اصولن مشکل ما با غرب وبخصوص آمریکا چیست ؟ در بحث روابط با همسایگان مشکل ما با کشوری مانند عربستان و بحرین وامارات چیست؟
عالت اصلی دشمنی آمریکا با ما وجود یک نظام دینی مبتنی بر اندیشه های شیعی است که این اندیشه شیعی بزرگترین تهدید جهانی از دید غرب وبخصوص آمریکا برای اداره جهان است.........
فرض کنید ما خواهان رابطه وتعامل با آمریکا هستیم (که هستیم) خوب در قبال این رابطه آیا باید چیزی پرداخت کنیم؟ کارخانه هایمان تعطیل کنیم ؟دانشگاه نداشته باشیم وقص الی هذا ؟؟؟ قطعا خیر .......
جواب این است : درقبال ارتباط وتعامل با آمریکا باید یک یا چند اصل از اصول شیعی خود را کم رنگ یا نادیده بگیریم.......
مثلن بحث حمایت از شیعیان سایر نقاط دنیا -بحث حمایت از مظلومان-بحث حمایت از اسلام گرایان -پایان بخشیدن به نهادهایی مانند سپاه قدس- و ....
خوب آیا ما حاضر هستیم برای رابطه با آمریکا دست از اصول خود برداریم؟ جواب واضح است.قطعا اگر برای مردم دقیق تبیین شود که درقبال رابطه با غرب چه چیزی را باید از دست بدهیم هیچ کس راضی به این رابطه نخواهد بود.....حتی دولت اصلاحات در هشت سال دولت خود خیلی از شعائر مذهبی ما را مانند شهادت طلبی کم رنگ کرد ویا حتی بر علیه ان موضع گرفت .....
به نظر نمیرسد با این اوضاع وشرایط بتوان با آمریکا رابطه داشت مگر دولتمردان ما وحتی خود مردم دست از اصول شیعی خود بردارند....وگرنه با وجود این اصول هرگز آب ما با دولتی مثل آمریکا در یک جوی نخواهد رفت.........
در بحث ارتباط با همسایگان هم مسئله همینطور است.یک دولت شیعی مقتدر در این سمت و سه دولت وهابی با تکیه به درامدهای سرشار نفتی خود ، در آن سوی میدان قرار دارند...هر روز علیه شیعه تبیلغ وقتل وکشتار به راه می اندازند .حال نحوه تعامل با این دول چگونه خواهد بود؟ایا به صرف اینکه ما میخواهیم با عربستان تعامل ورابطه خوب داشته باشیم قضیه حل میشود؟ قطعا باز هم جواب خیر است چرا که عربستان هم درمقابل خواسته های دارد مثل عدم حمایت از شیعیان عراق وافغانستان و پاراچنار و الی آخر......
حال با توجه به بحث بسیار مختصری که عرض شد آیا دیپلماسی نرم وسازشکارانه دولت تدبیر وامید پاسخگو خواهد بود/؟ دولت آیا میتواند بدون پرداخت هزینه تعامل بهتری داشته باشد؟
به نظر میرسد نرمش وسازش مقابل غرب وبخصوص آمریکا چیزی عاید ما نخواهد کرد بلکه روز به روز باعث ضعف و سستی نظام ما مقابل آنها خواهد شد.
بهترین نوع رفتار مقابل غرب وآمریکا عمل به دستورات مقام معظم رهبری است وبس....اگر ما بجای نرمش مقابل غرب به جوانان و به توانایی ها وبه ظرفیت های عظیم داخلی توجه وتکیه نماییم قطعا روزی خواهد رسید همین غرب وهمین آمریکا بهترین امتیازات را برای داشتن رابطه با ما پرداخت خواهند کرد.
اما اینکه دستگاه دیپلماسی ما مقابل غرب با تایید هلوکاست ، بخواهد نرمش وسازش را در پیش بگیرد نتیجه ایی جز این نخواهد بود که هشت سال دولت خاتمی بیشترین امتیازات به غرب داد اما محور شرارت خوانده شد بدون اینکه بتواند امتیازی از غرب بگیرد.
ای پیک راستان خبر یار ما بگو....احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.....ما محرمان خلوت انسیم غم مخور.....با یار آشنا سخن آشنا بگو.....برهم چو میزدآن سر زلفین مشکبار.....با ما سر چه داشت زبهر خدا بگو.....آن کس که منع ما زخرابات می کند.....گو درحضورپیر من این ماجرا بگو.....گردیگرت برآن دردولت گذربود.....بعداز ادی خدمت وعرض دعا بگو.....هرچندما بدیم تو مارابدان مگیر.....شاهانه ماجرای گناه گدا بگو....بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان.....با این گدا حکایت آن پادشاه بگو.....جان ها ز دام زلف چو بر خاک می فشاند....بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو.....جان پرور است قصه ارباب معرفت.....رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو