92/7/7
10:20 ع
سوالی که در همان ساعات آغازین پخش خبر گفتگوی تلفنی روحانی و اوباما ذهن را مشغول می کرد، این بود که کاخ سفید برای حل و فصل مناقشه هسته ای ایران –که تا کنون و پس از چند دور مذاکره گروه 5+1 بی نتیجه مانده- چه راهکار جدیدی دارد؟ و اگر اصولا از نقطه نظر کاخ سفید راه حل منطقی برای مسئله هسته ای جمهوری اسلامی وجود داشت چرا تا کنون درباره آن صحبتی نشده بود؟
در مذاکرات فوق الذکر تاکید ایران بر حفظ منافع ملت بود ولی معنای این گفته این نیست که بسته های پیشنهادی غرب بررسی نمی شدند. اما کشورهای طرف مذاکره، مقاومت ایران و کوتاه نیامدن از حقوق حقه ملت را مانع به ثمر رسیدن گفتگوها عنوان می کردند
اما پس از فروکش هیاهوی داخلی و خارجی درخصوص اولین ارتباط رؤسای جمهور ایران و ایالات متحده، کم کم علت هشدار رهبر انقلاب درباره دستکش های مخملینی که روی دست های چدنی امریکایی ها کشیده شده خود را نشان می دهد.
نیویورک تایمز ساعاتی پیش در مطلبی عنوان کرد: ”اصل نگرانی هایی که اوباما به آنها اشاره می کرد این واقعیت بود که آیا رهبران ایران خواهند پذیرفت تا تاسیسات میلیاردی هسته ای خود را –که این حجم سنگین از تحریم ها و رنج و سختی را بابت آن متحمل شده اند- از بین ببرند؟!"
حال معلوم می شود چیزی که مشاور ارشد سابق اوباما، گری سامور، به عنوان هزینه تخفیف تحریم ها یاد کرده بود چیست: از بین بردن حاصل دسترنج هزاران دانشمند و محقق و کارگر و...
حال معلوم می شود نتیجه روی خوش نشان دادن به استکبار چیزی جز این نیست که اگر یک قدم با ذلت به عقب برویم دشمن ده قدم با گستاخی و بی پروایی به سمت ما هجوم خواهد آورد. از نظر مقامات کاخ سفید از جمله مشاور سابق اوباما، تعطیلی و از بین بردن تاسیساتی که خون حداقل چهارشهید به پای آنها ریخته شده حداقل بهایی است که باید پرداخته شود تا شاید تحریم ها اندکی تخفیف یابند!!
این یعنی رسیدن امریکا به هدف اصلی خود: از بین بردن ابهت تنها کشوری که تا کنون در برابر امریکا قد خم نکرده بود!
معنای نرمش قهرمانانه هرچه که باشد مسلما در تضاد با انجام عملی است که دشمن را به وسوسه می اندازد تا حقوق قانونی یک ملت را نادیده بگیرند. اکنون زمان هنرنمایی دولت در زمینه سیاست خارجی است تا طمع کثیف دشمنان ایران اسلامی را با کوتاه نیامدن از اصول و منافع کشور پاسخ گوید
ای پیک راستان خبر یار ما بگو....احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.....ما محرمان خلوت انسیم غم مخور.....با یار آشنا سخن آشنا بگو.....برهم چو میزدآن سر زلفین مشکبار.....با ما سر چه داشت زبهر خدا بگو.....آن کس که منع ما زخرابات می کند.....گو درحضورپیر من این ماجرا بگو.....گردیگرت برآن دردولت گذربود.....بعداز ادی خدمت وعرض دعا بگو.....هرچندما بدیم تو مارابدان مگیر.....شاهانه ماجرای گناه گدا بگو....بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان.....با این گدا حکایت آن پادشاه بگو.....جان ها ز دام زلف چو بر خاک می فشاند....بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو.....جان پرور است قصه ارباب معرفت.....رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو
وعده صد...
